Yazı: Uzm. Psk. Işın Şanlı
Bir çocuk kendi başına inatlaşamaz.
İnatlaşma söz konusu ise ortamda inat eden bir çocuk ve bu eyleme katılan bir ebeveyn var demektir. Yani inatlaşma, çocukla değil çocuk ebeveyn ilişkisi ile ilgili bir konu.
İnatlaşma, 2-6 yaş arası çocukların ebeveynleri ile ilişkilerinde sık ortaya çıkar. Çocuğun bu yaşlarda sık sık itiraz etmesi, “ben de varım” demenin bir şeklidir ve bu da sağlıklı bir duygusal gelişim için gerekli bir aşamadır.
Eğer inatlaşma evinizde sıkıntı yaratan bir durum haline geldiyse ebeveyn olarak kendi tutumlarınızı gözden geçirebilirsiniz:
Aşırı otoriter tutum, çocuğa karşı reddedici ve cezalandırıcı davranışlar çocuğun bireyselleşme sürecine zarar verir.
Çocuğun istekleri karşısında ısrarla “hayır” diyerek konuyu kestirip atmak yerine çocukla karşılıklı bir diyalog içinde neden kabul edemeyeceğinizi açıklamak, çocuğun hayal kırıklığı duygusu ile baş etmesini kolaylaştırır.
Her şey için “hayır” cevabı ile karşılaşmak çocukta reddedilme ve engellenme duygularının pekişmesine yol açar ve inatçılığı arttırır. İsteklerinin tümünü reddetmeyin. Uygun zaman, mekan ve şartları oluşturmak için de çaba sarf edin.
Ebeveyni ile yeterli vakit geçiremeyen çocuklar da ilgi ihtiyaçlarını devamlı itiraz ederek dışa vurabilirler. Çocuğunuza yeterli zamanı ayırıp ayırmadığınızı gözden geçirin.
Evinizdeki kurallar net değilse çocukta kafa karışıklığı yaratır. Mümkün olduğunca açık, net kurallar belirleyip bunları çocuğa da anlayacağı dilde anlatmanız önemli.
Evinizdeki kurallar tutarlı değilse, bir ebeveynin “evet” dediğine diğer ebeveyn “hayır” diyorsa, dahası ebeveynler arasında çatışma ve uyumsuzluk varsa bu da çocuğun inatçı davranışlarını arttırır.
Comments